Biblioteka gier rodziny Lorkowskich

14 sierpnia 2014 roku miała miejsce jedna z największych tragedii dla gamingu T. Lorkowskiego - I Upadek Tadeusza Lorkowskiego.

Pierwsze przesłanki Upadku można było zaobserwować już tydzień wcześniej, dnia 9 sierpnia. Tadeusz w tym czasie nie był jeszcze zbyt "grzeczny", przez co Piotr (jego ojciec) niestety miał dosyć. Już w tym dniu postanowił zabrać cały jego mobilny sprzęt elektroniczny - PS Vita, PSP, tablet i telefon komórkowy (nie smartfon) z powrotem do Sopotu. W pierwszej chwili karnie zabrać także samego Tadeusza, ale w końcu zdecydowano inaczej. Cudem Tadeuszowi udało się wynegocjować zatrzymanie na terenie Kamienicy Królewskiej konsoli PS Vita - niestety cała reszta rzeczywiście została z Piotrem, na tym etapie do końca uczniowskich wakacji (~28.08).

Prawdziwy smutny koniec miał miejsce w tygodniu następującym. Na jego początku Piotr otrzymał od Aleksandry (swojej siostry i cioci Tadeusza) informacje o problemie z Tadeuszem. W telefonie do Magdaleny (matki Tadeusza) wskazał, że planuje rozmowę na ten temat. Tadeusz już wiedział, że może mieć problem, ale nie aż taki...

Piotr przyjechał do Kamienicy Królewskiej już 13 sierpnia 2014 (czwartek) wieczorem, z rozmową planowaną na dzień następujący. Zadeklarował, że będzie to "rozmowa o życiu".

Niedługo po śniadaniu zaczęła się jedna z najgorszych rozmów Tadeusza z Piotrem. Nowianin natychmiast przeszedł do sedna i na Tadeusza spadły brutalne kary...

Pierwsza z kar była oznaką wieloletniej niewiedzy Piotra na temat zręcznościowych gier automatowych (arcade), nawet pomimo wielokrotnej jego obecności przy sesjach Tadeusza w tego rodzaju grach. Ze względu na podobną technologię i konieczność zapłaty za rozgrywkę Nowianin błędnie kojarzył je z automatami hazardowymi (jednoręki bandyta, video poker), które powinny być strzeżone przed osobami nieletnimi. W związku z tym postanowiono o zakazaniu Tadeuszowi udziału w rozgrywkach na automatach zręcznościowych (arcade) do osiemnastego roku życia - najdłuższy terminowy szlaban nałożony przez Piotra (5 lat i 2 miesiące).

Druga kara dotyczyła spotkań z Dziadkami Tadeusza w ramach Programu Przyjemnościowego Wszyscy Kochają Tadzia "Tantal", implementującego Wyjazdy z Dziadkami. Program zakładał zapłatę za usługę Grandson as a Service (GaaS) poprzez transport oraz regularne zakupy w Media Markcie sprzętu u gier dla Tadeusza, alternatywnie wizyty w ośrodkach kultury i rozrywki, na przykład w salonie gier. Tego dnia zlikwidowano nie tylko program WKT "Tantal", ale także możliwość cyklicznych spotkań z Dziadkami. Piotr niestety nigdy nie był przychylny tego typu programom, głównie ze względu na inną sytuację w jego własnej młodości (małe miasto, PRL).

Najstraszniejszą karą był zdecydowanie masowy zabór domowych i mobilnych urządzeń elektronicznych wykorzystywanych przez Tadeusza do jego ówcześnie jedynej rozrywki - gier wideo. Tadeusz w 2014 r. nie miał żadnych innych hobby, zainteresowań naukowych czy zawodowych, a także w wyniku nieudanej rekrutacji do Gim. 2 w Sopocie utracił wszystkich przyjaciół. Tego dnia Piotr postanowił o zabraniu w niedzielę konsoli PS Vita do domu oraz rozpoczęciu druzgocącego szlabanu na wszystkie urządzenia, nie tylko mobilne, ale także na Xboksa 360, PlayStation 3 oraz ledwo oddany po 1,5-letnim szlabanie komputer PC. Nowianin zdecydował, że dostęp do elektroniki zostanie całkowicie odcięty na resztę wakacji (ok. dwa tygodnie), co nazwał "odcyfrowieniem". Przez kolejne trzy miesiące (wrzesień, październik, listopad) dostęp do urządzeń miał być czujnie dozowany do jednej godziny tygodniowo. Istniał tylko jeden wyjątek od reguły - telefon komórkowy (nie smartfon), który został oddany już po "odcyfrowieniu", niestety Piotr zdecydował, żeby usunąć z niego ok. 80% plików z poprzednich trzech lat użytkowania. Wszystkie pliki były legalne i nie uruchamiały gier. Urządzenia mobilne przechowywano w sypialni Magdaleny i Piotra w pudełku od czajnika elektrycznego Adler, co czyni go symbolem Upadków Gamerskich T. Lorkowskiego.

Dwa dni później, 16 sierpnia 2014 roku, miała miejsce Ostatnia Sesja, rozgrywana na konsoli PS Vita, w gry Muramasa Rebirth i TxK. Wyciągnięcie się Piotra po konsolę miało miejsce równo z momentem pojawienia się na ekranie napisu "Game Over" (w grze TxK).

Tadeusz był tymi karami zdruzgotany. Był to pierwszy raz w jego życiu, kiedy odechciało mu się istnieć. Sopocianin próbował wielu sposobów, by odzyskać swoją jedyną rozrywkę. Jednym z nich była próba zaangażowania pracowników nowo zaczętej szkoły, co spowodowało długofalowe szkody dla całej rodziny...

Walka z Upadkami była naprawdę trudna, zwłaszcza z uwagi na brak przyjaciół czy brak "grzeczności", co się przekładało na nieprzyjemności ze strony szkoły. Założenia dotyczące sprzętu zostały zaostrzone - z inicjatywy szkoły Tadeusz nie mógł z nich korzystać nawet we wrześniu. W tym miesiącu Magdalena próbowała przekonać Piotra do oddania tabletu, Nowianin jednak się nie zgodził. Z czasem jednak udało się złagodzić założenia poprzez oddanie urządzeń w listopadzie (początkowo 1 listopada, po jeszcze jednym zaostrzeniu był to 7 listopada). We wrześniu Tadeusz miał kilka podziemnich sesji z wykorzystaniem tabletu, PS Vita i PS3.

Szczególnym punktem zwrotnym były trzynaste urodziny Tadeusza (7 października 2014), kiedy otrzymał od Babuni smartfon z Androidem - Samsung Galaxy Core. Telefon oferował prawie tyle samo co tablet, a paradoksalnie nie podszedł pod założenia I Upadku, w związku z czym sesje nie musiały być podziemne. Legalny czas gry wykorzystywano głównie na PS3.

Dnia 7 listopada 2014 roku Tadeusz odzyskał nieograniczony dostęp do wszystkich urządzeń, za wyjątkiem PSP, które nie chciało się uruchomić (Tadeusz wówczas nie wiedział, że wymaga to naładowania konsoli; różnica pomiędzy trybem uśpienia i wyłączeniem). Tadeusz wówczas założył, że nie odzyska swojego pierwszego urządzenia... Więcej o tym na końcu.

Kara na automaty nie była oficjalnie egzekwowana (poza incydetem w Jelitkowie - źle przyjęta przez Piotra rozgrywka na automacie Whack-A-Mole), gdyż była to rozrywka raczej okazjonalna i trudna w tamtym okresie do realizacji.

Znacznie gorzej było z Programami Przyjemnościowymi. W styczniu 2015 roku Tadeusz podjął próbę restytucji WKT "Tantal", niestety dostał na to zdecydowanie za mało czasu - 1 godzina na cykliczne spotkanie, decyzją Piotra rzeczywiście miało to przeciwdziałać restytucji Programu Przyjemnościowego. Następny Program, "Bunt", z powodzeniem powstał dopiero po śmierci Kazimierza (lato 2015 r.), ze względu na pogarszający się stan Dziadziusia był on ograniczony względem "Tantala".

Nie można jednak wskazać lata 2015 roku za zakończenie wszystkich założeń I Upadku. Dnia 6 października 2020 roku (ponad sześć lat po Upadku), Magdalena sprzątała sypialnię i ujrzała... PlayStation Portable Tadeusza. Wewnątrz przesiąkniętego wilgocią kartonu od czajnika Adler! Tadeusz natychmiast otrzymał konsolę i kazał wyrzucić karton niewoli.

Dnia 16 sierpnia 2024 roku w Kamienicy Królewskiej odbyły się Uroczyste Obchody X Rocznicy I Upadku Tadeusza Lorkowskiego.

Morał: nie zabierać ludziom ostatniej rozrywki, zwłaszcza gdy nie mają przyjaciół.

Tadeusz "Słodkowłosy" Lorkowski
Kamienica Królewska, 16.08.2024